در سوره بقره خصوصیات پرهیزکاران ارائه شده است و در آن ذکر شده است که قرآن باعث هدایت آنها خواهد شد:
آن کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد؛ و مایه هدایت پرهیزکاران است. (۲)
(پرهیزکاران) کسانی هستند که به غیب [=آنچه از حس پوشیده و پنهان است] ایمان می‌آورند؛ و نماز را برپا می‌دارند؛ و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنان روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند. (۳)
و آنان که به آنچه بر تو نازل شده، و آنچه پیش از تو (بر پیامبران پیشین) نازل گردیده، ایمان می‌آورند؛ و به رستاخیز یقین دارند. (۴)
آنان بر طریق هدایت پروردگارشانند؛ و آنان رستگارانند. (۵)
سوره انعام آیه 118:
فَکُلُواْ مِمَّا ذُکِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ إِن کُنتُمْ بِآیَاتِهِ
مُؤْمِنِینَ؛ پس اگر به آیات او ایمان دارید از آنچه نام خدا بر آن برده
شده است بخورید .
سوره انعام، آیه 119: وَمَا
لَکُمْ أَلاَّ تَأْکُلُواْ مِمَّا ذُکِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَقَدْ
فَصَّلَ لَکُم مَّا حَرَّمَ عَلَیْکُمْ إِلاَّ مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَیْهِ
وَإِنَّ کَثِیرًا لَّیُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِم بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ
رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِینَ؛ شما را چه شده است که از آنچه
نام خدا بر آن برده شده است نمىخورید با اینکه [خدا] آنچه را بر شما حرام
کرده جز آنچه بدان ناچار شدهاید براى شما به تفصیل بیان نموده است و به
راستى بسیارى [از مردم دیگران را] از روى نادانى با هوسهاى خود گمراه
مىکنند آرى پروردگار تو به [حال] تجاوزکاران داناتر است .
سوره انعام، آیه 121:
وَلاَ تَأْکُلُواْ مِمَّا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَإِنَّهُ
لَفِسْقٌ وَإِنَّ الشَّیَاطِینَ لَیُوحُونَ إِلَى أَوْلِیَآئِهِمْ
لِیُجَادِلُوکُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّکُمْ لَمُشْرِکُونَ؛ و از
آنچه نام خدا بر آن برده نشده است مخورید چرا که آن قطعا نافرمانى است و
در خفا شیطانها به دوستان خود وسوسه مىکنند تا با شما ستیزه نمایند و
اگر اطاعتشان کنید قطعا شما هم مشرکید .
سوره مائده، آیه 3: حُرِّمَتْ
عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةُ وَالْدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِیرِ وَمَا أُهِلَّ
لِغَیْرِ اللّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ
وَالْمُتَرَدِّیَةُ وَالنَّطِیحَةُ وَمَا أَکَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا
ذَکَّیْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَن تَسْتَقْسِمُواْ
بِالأَزْلاَمِ ذَلِکُمْ فِسْقٌ الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِن
دِینِکُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ
دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ
الإِسْلاَمَ دِینًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِی مَخْمَصَةٍ غَیْرَ مُتَجَانِفٍ
لِّإِثْمٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ؛ بر شما حرام شده است مردار و
خون و گوشتخوک و آنچه به نام غیر خدا کشته شده باشد و [حیوان حلال گوشت]
خفه شده و به چوب مرده و از بلندى افتاده و به ضرب شاخ مرده و آنچه درنده
از آن خورده باشد مگر آنچه را [که زنده دریافته و خود] سر ببرید و
[همچنین] آنچه براى بتان سربریده شده و [نیز] قسمت کردن شما [چیزى را] به
وسیله تیرهاى قرعه این [کارها همه] نافرمانى [خدا]ست امروز کسانى که کافر
شدهاند از [کارشکنى در] دین شما نومید گردیدهاند پس از ایشان مترسید و
از من بترسید امروز دین شما را برایتان کامل و نعمتخود را بر شما تمام
گردانیدم و اسلام را براى شما [به عنوان] آیینى برگزیدم و هر کس دچار
گرسنگى شود بىآنکه به گناه متمایل باشد [اگر از آنچه منع شده است بخورد]
بى تردید خدا آمرزنده مهربان است .
سوره انعام، آیه 145: قُل
لاَّ أَجِدُ فِی مَا أُوْحِیَ إِلَیَّ مُحَرَّمًا عَلَى طَاعِمٍ
یَطْعَمُهُ إِلاَّ أَن یَکُونَ مَیْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ
لَحْمَ خِنزِیرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ
بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ رَبَّکَ غَفُورٌ
رَّحِیمٌ؛ بگو در آنچه به من وحى شده است بر خورندهاى که آن را مىخورد
هیچ حرامى نمىیابم مگر آنکه مردار یا خون ریخته یا گوشتخوک باشد که
اینها همه پلیدند یا [قربانیى که] از روى نافرمانى [به هنگام ذبح] نام غیر
خدا بر آن برده شده باشد پس کسى که بدون سرکشى و زیادهخواهى [به خوردن
آنها] ناچار گردد قطعا پروردگار تو آمرزنده مهربان است .
سوره بقره، آیه 168:
أَیُّهَا النَّاسُ کُلُواْ مِمَّا فِی الأَرْضِ حَلاَلًا طَیِّبًا وَلاَ
تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ؛ اى
مردم از آنچه در زمین است حلال و پاکیزه را بخورید و از گامهاى شیطان
پیروى مکنید که او دشمن آشکار شماست .
سوره مائده، آیه 4:
یَسْأَلُونَکَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ
وَمَا عَلَّمْتُم مِّنَ الْجَوَارِحِ مُکَلِّبِینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ
مِمَّا عَلَّمَکُمُ اللّهُ فَکُلُواْ مِمَّا أَمْسَکْنَ عَلَیْکُمْ
وَاذْکُرُواْ اسْمَ اللّهِ عَلَیْهِ وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ
سَرِیعُ الْحِسَابِ؛ از تو مىپرسند چه چیزى براى آنان حلال شده است بگو
چیزهاى پاکیزه براى شما حلال گردیده و [نیز صید] حیوانات شکارگر که شما
بعنوان مربیان سگهاى شکارى از آنچه خدایتان آموخته به آنها تعلیم دادهاید
[براى شما حلال شده است] پس از آنچه آنها براى شما گرفته و نگاه داشتهاند
بخورید و نام خدا را بر آن ببرید و پرواى خدا بدارید که خدا زودشمار است .
سوره غافر، آیه 79:
اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَنْعَامَ لِتَرْکَبُوا مِنْهَا
وَمِنْهَا تَأْکُلُونَ؛ خدا [همان] کسى است که چهارپایان را براى شما پدید
آورد تا از برخى از آنها سوارى گیرید و از برخى از آنها بخورید .
سوره نحل، آیه 114:
فَکُلُواْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللّهُ حَلالًا طَیِّبًا وَاشْکُرُواْ
نِعْمَتَ اللّهِ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ؛ پس از آنچه خدا شما را
روزى کرده استحلال [و] پاکیزه بخورید و نعمتخدا را اگر تنها او را
مىپرستید شکر گزارید .
ای افرادی که ایمان آورده‌اید! روزه بر شما نوشته شده، همان‌گونه که بر کسانی که قبل از شما بودند نوشته شد؛ تا پرهیزکار شوید. (بقره / ۱۸۳)
چند روز معدودی را (باید روزه بدارید!) و هر کس از شما بیمار یا مسافر باشد تعدادی از روزهای دیگر را (روزه بدارد) و بر کسانی که روزه برای آنها طاقت‌فرساست؛ (همچون بیماران مزمن، و پیرمردان و پیرزنان،) لازم است کفاره بدهند: مسکینی را اطعام کنند؛ و کسی که کار خیری انجام دهد، برای او بهتر است؛ و روزه داشتن برای شما بهتر است اگر بدانید! (بقره / ۱۸۴)
(روزه، در چند روز معدود) ماه رمضان است؛ ماهی که قرآن، برای راهنمایی مردم ، و نشانه‌های هدایت، و فرق میان حق و باطل، در آن نازل شده است. پس آن کس از شما که در ماه رمضان در حضر باشد، روزه بدارد! و آن کس که بیمار یا در سفر است، روزهای دیگری را به جای آن، روزه بگیرد! خداوند، راحتی شما را می‌خواهد، نه زحمت شما را! هدف این است که این روزها را تکمیل کنید؛ و خدا را بر اینکه شما را هدایت کرده، بزرگ بشمرید؛ باشد که شکرگزاری کنید!(بقره / ۱۸۵)
آمیزش جنسی با همسرانتان، در شب روزهایی که روزه می‌گیرید، حلال است. آنها لباس شما هستند؛ و شما لباس آنها (هر دو زینت هم و سبب حفظ یکدیگرید). خداوند می‌دانست که شما به خود خیانت می‌کردید؛ (و این کار ممنوع را انجام می‌دادید؛) پس توبه شما را پذیرفت و شما را بخشید. اکنون با آنها آمیزش کنید، و آنچه را خدا برای شما مقرر داشته، طلب نمایید! و بخورید و بیاشامید، تا رشته سپید صبح، از رشته سیاه (شب) برای شما آشکار گردد! سپس روزه را تا شب، تکمیل کنید! و در حالی که در مساجد به اعتکاف پرداخته‌اید، با زنان آمیزش نکنید! این، مرزهای الهی است؛ پس به آن نزدیک نشوید! خداوند، این چنین آیات خود را برای مردم، روشن می‌سازد، باشد که پرهیزکار گردند! (بقره / ۱۸۷)
حضرت آدم و حوا پس از آفرینش از خاک و گل زمینی و دمیدن روح خدا در او وارد بهشت شدند. بشری که بسبب روح خدا و عقل او اشرف مخلوقات عنوان شد. همه فرشتگان در مقابلش به سجده افتادند. در حقیقت به دستور خدا گردن نهادند بجز شیطان ملعون. تا اینجا انسان با بدن خاکی وارد بهشت شده است. و در معاد نیز با بدن خاکی وارد بهشت خواهد شد. آدم و حوا در بهشت از میوه ها و نعمتهای بیشمار خدا بهره مند بودند و در کنار هم بودند. پس در قیامت نیز زوج ها در کنار هم از نعمتهای خدا بهره مند خواهند بود مانند آنچه در زمین است. آدم و حوا پس از مکر شیطان از آن میوه ممنوعه خوردند و آن حالی را پیدا کردند که در زمین پس از خوردن میوه و غیره پیدا می کنند. شروع به دفع نمودند. در بهشت پس از تناول نعمت ها هیچ گونه زوائدی و دفعی وجود ندارد. یعنی خالص نعمتهای زمینی در بهشت وجود دارد و هیچ رنجی و دردی از خوردن آن بوجود نخواهد آمد. نعمت ها در بهشت ابدی است و پایان ناپذیر. نعمت ها در بهشت در دسترس و بدون رنج می باشد. در بهشت مکر شیطان وجود ندارد. نفس پلیدی وجود ندارد. بالاتر از اینها بهشتیان از خدا خشنود و خدا از آنها خشنود است. در بهشت گناه و جنگ و جدال وجود ندارد. در بهشت آنچه بیان می شودسلام است و یاد خدا. البته مقربان خدا بالاترین جایگاه را دارند.
به کسانی که ایمان آورده، و کارهای شایسته انجام داده‌اند، بشارت ده که باغهایی از بهشت برای آنهاست که نهرها از زیر درختانش جاریست. هر زمان که میوه‌ای از آن، به آنان داده شود، می‌گویند: «این همان است که قبلا به ما روزی داده شده بود.(ولی اینها چقدر از آنها بهتر و عالیتر است.)» و میوه‌هایی که برای آنها آورده می‌شود، همه (از نظر خوبی و زیبایی) یکسانند. و برای آنان همسرانی پاک و پاکیزه است، و جاودانه در آن خواهند بود. (بقره / ۲۵)
بگو: «آیا شما را از چیزی آگاه کنم که از این (سرمایه‌های مادی)، بهتر است؟» برای کسانی که پرهیزگاری پیشه کرده‌اند، (و از این سرمایه‌ها، در راه مشروع و حق و عدالت، استفاده می‌کنند،) در نزد پروردگارشان (در جهان دیگر)، باغهایی است که نهرها از پای درختانش می‌گذرد؛ همیشه در آن خواهند بود؛ و همسرانی پاکیزه، و خشنودی خداوند (نصیب آنهاست). و خدا به (امور) بندگان، بیناست.(آل عمران / ۱۵)
گفتار (و دعای) آنها در بهشت این است که: «خداوندا، منزهی تو!» و تحیت آنها در آنجا: سلام؛ و آخرین سخنشان این است که: «حمد، مخصوص پروردگار عالمیان است!»(یونس / ۱۰)
باغهایی از بهشت جاویدان است که همگی وارد آن می‌شوند؛ نهرها از زیر درختانش می‌گذرد؛ هر چه بخواهند در آنجا هست؛ خداوند پرهیزگاران را چنین پاداش می‌دهد!(نحل / ۳۱)
آنها کسانی هستند که بهشت جاودان برای آنان است؛ باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختان و قصرهایش جاری است؛ در آنجا با دستبندهایی از طلا آراسته می‌شوند؛ و لباسهایی (فاخر) به رنگ سبز، از حریر نازک و ضخیم، دربر می‌کنند؛ در حالی که بر تختها تکیه کرده‌اند. چه پاداش خوبی، و چه جمع نیکویی!(کهف / ۳۱)
خداوند کسانی را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، در باغهایی از بهشت وارد می‌کند که از زیر درختانش نهرها جاری است؛ آنان با دستبندهایی از طلا و مروارید زینت می‌شوند؛ و در آنجا لباسهایشان از حریر است. (حج / ۲۳)
(به آنها خطاب می‌شود:) شما و همسرانتان در نهایت شادمانی وارد بهشت شوید!(زخرف / ۷۰)
(این در حالی است که) ظرفها(ی غذا) و جامهای طلائی (شراب طهور) را گرداگرد آنها می‌گردانند؛ و در آن (بهشت) آنچه دلها می‌خواهد و چشمها از آن لذت می‌برد موجود است؛ و شما همیشه در آن خواهید ماند! (زخرف / ۷۱)
توصیف بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده، چنین است: در آن نهرهایی از آب صاف و خالص که بدبو نشده، و نهرهایی از شیر که طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهایی از شراب (طهور) که مایه لذت نوشندگان است، و نهرهایی از عسل مصفاست، و برای آنها در آن از همه انواع میوه‌ها وجود دارد؛ و (از همه بالاتر) آمرزشی است از سوی پروردگارشان! آیا اینها همانند کسانی هستند که همیشه در آتش دوزخند و از آب جوشان نوشانده می‌شوند که اندرونشان را از هم متلاشی می‌کند؟!(محمد / ۱۵)
آنها در بهشت جامهای پر از شراب طهور را که نه بیهوده‌گویی در آن است و نه گناه، از یکدیگر می‌گیرند!(طور ۲۳)
در آن باغهای بهشتی زنانی هستند که جز به همسران خود عشق نمی‌ورزند؛ و هیچ انس و جن پیش از اینها با آنان تماس نگرفته است.(رحمن / ۵۶)