نماز را از زوال خورشید (هنگام ظهر) تا نهایت تاریکی شب [= نیمه شب] برپا دار؛ و همچنین قرآن فجر [= نماز صبح] را؛ چرا که قرآن فجر، مشهود (فرشتگان شب و روز) است! (اسرا / ۷۸)
در دو طرف روز، و اوایل شب، نماز را برپا دار؛ چرا که حسنات، سیئات (و آثار آنها را) از بین میبرند؛ این تذکری است برای کسانی که اهل تذکرند!(هود /۱۱۴)
خداوند در قرآن نحوه وضو گرفتن را برای نمازگزاران گفته است و همچنین تیمم را برای مواقعی که انسان در سختی می افتد بجای آن ذکر کرده است. اینها برای این است که اسان به زحمت نیافتد.
ای کسانی که ایمان آوردهاید! هنگامی که به نماز میایستید، صورت و دستها را تا آرنج بشویید! و سر و پاها را تا مفصل [= برآمدگی پشت پا] مسح کنید! و اگر جنب باشید، خود را بشویید (و غسل کنید)! و اگر بیمار یا مسافر باشید، یا یکی از شما از محل پستی آمده [= قضای حاجت کرده]، یا با آنان تماس گرفته (و آمیزش جنسی کردهاید)، و آب (برای غسل یا وضو) نیابید، با خاک پاکی تیمم کنید! و از آن، بر صورت [= پیشانی] و دستها بکشید! خداوند نمیخواهد مشکلی برای شما ایجاد کند؛ بلکه میخواهد شما را پاک سازد و نعمتش را بر شما تمام نماید؛ شاید شکر او را بجا آورید! (مائده / ۶)
ای کسانی که ایمان آوردهاید! در حال مستی به نماز نزدیک نشوید، تا بدانید چه میگویید! و همچنین هنگامی که جنب هستید -مگر اینکه مسافر باشید- تا غسل کنید. و اگر بیمارید، یا مسافر، و یا «قضای حاجت» کردهاید، و یا با زنان آمیزش جنسی داشتهاید، و در این حال، آب (برای وضو یا غسل) نیافتید، با خاک پاکی تیمم کنید! (به این طریق که) صورتها و دستهایتان را با آن مسح نمایید. خداوند، بخشنده و آمرزنده است. (نسا /۴۳)
خداوند در قرآن گذرا و لحظه ای بودن را از ویژه گیهای دنیا و برزخ بر می شمارد و کسانی که در قیامت حاضر می شوند می گویند که اندکی در دنیا و برزخ اقامت داشته اند. این از ویژگی های حیات دنیوی و برزخی بوده که به مکان و زمان محدود است. البته مجردات نیز محدودیتی دارند و همه فرشتگان نمی توانند به عالم الوهیت دسترسی داشته باشند. بطور کلی خداوند به همه اشراف دارد و به زمان ومکان محدود نبوده و در نتیجه از سرنوشت کائنات باخبر می باشد. بوده و خواهد بود. به مکان محدود نیست و در همه جا حاضر است و همچنین به زمان نیز محدود نیست و در هر زمانی حاضر است و به همه زمانها اشراف دارد از حال تا آینده.
آنها آهسته با هم گفتگو میکنند؛ (بعضی میگویند:) شما فقط ده (شبانه روز در عالم برزخ) توقف کردید! (و نمیدانند چقدر طولانی بوده است(طه /103)!)
آنها در آن روز که قیام قیامت را میبینند چنین احساس میکنند که گویی توقفشان (در دنیا و برزخ) جز شامگاهی یا صبح آن بیشتر نبوده است (نازعات /46)!
(به یاد آور) روزی را که (خداوند) آنها را جمع (و محشور) میسازد؛ آنچنان که (احساس میکنند) گویی جز ساعتی از روز، (در دنیا) توقف نکردند؛ به آن مقدار که یکدیگر را (ببینند و) بشناسند! مسلما آنها که لقای خداوند (و روز رستاخیز) را تکذیب کردند، زیان بردند و هدایت نیافتند (یونس / 45)!
همان روز که شما را (از قبرهایتان) فرامیخواند؛ شما هم اجابت میکنید در حالی که حمد او را میگویید؛ میپندارید تنها مدت کوتاهی (در جهان برزخ) درنگ کردهاید (اسرا / 52)
ولی کسانی که علم و ایمان به آنان داده شده میگویند: «شما بفرمان خدا تا روز قیامت (در عالم برزخ) درنگ کردید، و اکنون روز رستاخیز است، اما شما نمیدانستید (رو / 56)
و روزی که قیامت برپا شود، مجرمان سوگند یاد میکنند که جز ساعتی (در عالم برزخ) درنگ نکردند! اینچنین از درک حقیقت بازگردانده میشوند (روم / 55)
در سوره بقره خصوصیات پرهیزکاران ارائه شده است و در آن ذکر شده است که قرآن باعث هدایت آنها خواهد شد:
آن کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد؛ و مایه هدایت پرهیزکاران است. (۲)
(پرهیزکاران) کسانی هستند که به غیب [=آنچه از حس پوشیده و پنهان است] ایمان میآورند؛ و نماز را برپا میدارند؛ و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنان روزی دادهایم، انفاق میکنند. (۳)
و آنان که به آنچه بر تو نازل شده، و آنچه پیش از تو (بر پیامبران پیشین) نازل گردیده، ایمان میآورند؛ و به رستاخیز یقین دارند. (۴)
آنان بر طریق هدایت پروردگارشانند؛ و آنان رستگارانند. (۵)
سوره انعام آیه 118:
فَکُلُواْ مِمَّا ذُکِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ إِن کُنتُمْ بِآیَاتِهِ
مُؤْمِنِینَ؛ پس اگر به آیات او ایمان دارید از آنچه نام خدا بر آن برده
شده است بخورید .
سوره انعام، آیه 119: وَمَا
لَکُمْ أَلاَّ تَأْکُلُواْ مِمَّا ذُکِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَقَدْ
فَصَّلَ لَکُم مَّا حَرَّمَ عَلَیْکُمْ إِلاَّ مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَیْهِ
وَإِنَّ کَثِیرًا لَّیُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِم بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ
رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِینَ؛ شما را چه شده است که از آنچه
نام خدا بر آن برده شده است نمىخورید با اینکه [خدا] آنچه را بر شما حرام
کرده جز آنچه بدان ناچار شدهاید براى شما به تفصیل بیان نموده است و به
راستى بسیارى [از مردم دیگران را] از روى نادانى با هوسهاى خود گمراه
مىکنند آرى پروردگار تو به [حال] تجاوزکاران داناتر است .
سوره انعام، آیه 121:
وَلاَ تَأْکُلُواْ مِمَّا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَإِنَّهُ
لَفِسْقٌ وَإِنَّ الشَّیَاطِینَ لَیُوحُونَ إِلَى أَوْلِیَآئِهِمْ
لِیُجَادِلُوکُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّکُمْ لَمُشْرِکُونَ؛ و از
آنچه نام خدا بر آن برده نشده است مخورید چرا که آن قطعا نافرمانى است و
در خفا شیطانها به دوستان خود وسوسه مىکنند تا با شما ستیزه نمایند و
اگر اطاعتشان کنید قطعا شما هم مشرکید .
سوره مائده، آیه 3: حُرِّمَتْ
عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةُ وَالْدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِیرِ وَمَا أُهِلَّ
لِغَیْرِ اللّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ
وَالْمُتَرَدِّیَةُ وَالنَّطِیحَةُ وَمَا أَکَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا
ذَکَّیْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَن تَسْتَقْسِمُواْ
بِالأَزْلاَمِ ذَلِکُمْ فِسْقٌ الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِن
دِینِکُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ
دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ
الإِسْلاَمَ دِینًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِی مَخْمَصَةٍ غَیْرَ مُتَجَانِفٍ
لِّإِثْمٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ؛ بر شما حرام شده است مردار و
خون و گوشتخوک و آنچه به نام غیر خدا کشته شده باشد و [حیوان حلال گوشت]
خفه شده و به چوب مرده و از بلندى افتاده و به ضرب شاخ مرده و آنچه درنده
از آن خورده باشد مگر آنچه را [که زنده دریافته و خود] سر ببرید و
[همچنین] آنچه براى بتان سربریده شده و [نیز] قسمت کردن شما [چیزى را] به
وسیله تیرهاى قرعه این [کارها همه] نافرمانى [خدا]ست امروز کسانى که کافر
شدهاند از [کارشکنى در] دین شما نومید گردیدهاند پس از ایشان مترسید و
از من بترسید امروز دین شما را برایتان کامل و نعمتخود را بر شما تمام
گردانیدم و اسلام را براى شما [به عنوان] آیینى برگزیدم و هر کس دچار
گرسنگى شود بىآنکه به گناه متمایل باشد [اگر از آنچه منع شده است بخورد]
بى تردید خدا آمرزنده مهربان است .
سوره انعام، آیه 145: قُل
لاَّ أَجِدُ فِی مَا أُوْحِیَ إِلَیَّ مُحَرَّمًا عَلَى طَاعِمٍ
یَطْعَمُهُ إِلاَّ أَن یَکُونَ مَیْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ
لَحْمَ خِنزِیرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ
بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ رَبَّکَ غَفُورٌ
رَّحِیمٌ؛ بگو در آنچه به من وحى شده است بر خورندهاى که آن را مىخورد
هیچ حرامى نمىیابم مگر آنکه مردار یا خون ریخته یا گوشتخوک باشد که
اینها همه پلیدند یا [قربانیى که] از روى نافرمانى [به هنگام ذبح] نام غیر
خدا بر آن برده شده باشد پس کسى که بدون سرکشى و زیادهخواهى [به خوردن
آنها] ناچار گردد قطعا پروردگار تو آمرزنده مهربان است .
سوره بقره، آیه 168:
أَیُّهَا النَّاسُ کُلُواْ مِمَّا فِی الأَرْضِ حَلاَلًا طَیِّبًا وَلاَ
تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ؛ اى
مردم از آنچه در زمین است حلال و پاکیزه را بخورید و از گامهاى شیطان
پیروى مکنید که او دشمن آشکار شماست .
سوره مائده، آیه 4:
یَسْأَلُونَکَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ
وَمَا عَلَّمْتُم مِّنَ الْجَوَارِحِ مُکَلِّبِینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ
مِمَّا عَلَّمَکُمُ اللّهُ فَکُلُواْ مِمَّا أَمْسَکْنَ عَلَیْکُمْ
وَاذْکُرُواْ اسْمَ اللّهِ عَلَیْهِ وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ
سَرِیعُ الْحِسَابِ؛ از تو مىپرسند چه چیزى براى آنان حلال شده است بگو
چیزهاى پاکیزه براى شما حلال گردیده و [نیز صید] حیوانات شکارگر که شما
بعنوان مربیان سگهاى شکارى از آنچه خدایتان آموخته به آنها تعلیم دادهاید
[براى شما حلال شده است] پس از آنچه آنها براى شما گرفته و نگاه داشتهاند
بخورید و نام خدا را بر آن ببرید و پرواى خدا بدارید که خدا زودشمار است .
سوره غافر، آیه 79:
اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَنْعَامَ لِتَرْکَبُوا مِنْهَا
وَمِنْهَا تَأْکُلُونَ؛ خدا [همان] کسى است که چهارپایان را براى شما پدید
آورد تا از برخى از آنها سوارى گیرید و از برخى از آنها بخورید .
سوره نحل، آیه 114:
فَکُلُواْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللّهُ حَلالًا طَیِّبًا وَاشْکُرُواْ
نِعْمَتَ اللّهِ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ؛ پس از آنچه خدا شما را
روزى کرده استحلال [و] پاکیزه بخورید و نعمتخدا را اگر تنها او را
مىپرستید شکر گزارید .
ای افرادی که ایمان آوردهاید! روزه بر شما نوشته شده، همانگونه که بر کسانی که قبل از شما بودند نوشته شد؛ تا پرهیزکار شوید. (بقره / ۱۸۳)
چند روز معدودی را (باید روزه بدارید!) و هر کس از شما بیمار یا مسافر باشد تعدادی از روزهای دیگر را (روزه بدارد) و بر کسانی که روزه برای آنها طاقتفرساست؛ (همچون بیماران مزمن، و پیرمردان و پیرزنان،) لازم است کفاره بدهند: مسکینی را اطعام کنند؛ و کسی که کار خیری انجام دهد، برای او بهتر است؛ و روزه داشتن برای شما بهتر است اگر بدانید! (بقره / ۱۸۴)
(روزه، در چند روز معدود) ماه رمضان است؛ ماهی که قرآن، برای راهنمایی مردم ، و نشانههای هدایت، و فرق میان حق و باطل، در آن نازل شده است. پس آن کس از شما که در ماه رمضان در حضر باشد، روزه بدارد! و آن کس که بیمار یا در سفر است، روزهای دیگری را به جای آن، روزه بگیرد! خداوند، راحتی شما را میخواهد، نه زحمت شما را! هدف این است که این روزها را تکمیل کنید؛ و خدا را بر اینکه شما را هدایت کرده، بزرگ بشمرید؛ باشد که شکرگزاری کنید!(بقره / ۱۸۵)
آمیزش جنسی با همسرانتان، در شب روزهایی که روزه میگیرید، حلال است. آنها لباس شما هستند؛ و شما لباس آنها (هر دو زینت هم و سبب حفظ یکدیگرید). خداوند میدانست که شما به خود خیانت میکردید؛ (و این کار ممنوع را انجام میدادید؛) پس توبه شما را پذیرفت و شما را بخشید. اکنون با آنها آمیزش کنید، و آنچه را خدا برای شما مقرر داشته، طلب نمایید! و بخورید و بیاشامید، تا رشته سپید صبح، از رشته سیاه (شب) برای شما آشکار گردد! سپس روزه را تا شب، تکمیل کنید! و در حالی که در مساجد به اعتکاف پرداختهاید، با زنان آمیزش نکنید! این، مرزهای الهی است؛ پس به آن نزدیک نشوید! خداوند، این چنین آیات خود را برای مردم، روشن میسازد، باشد که پرهیزکار گردند! (بقره / ۱۸۷)
حضرت آدم و حوا پس از آفرینش از خاک و گل زمینی و دمیدن روح خدا در او وارد بهشت شدند. بشری که بسبب روح خدا و عقل او اشرف مخلوقات عنوان شد. همه فرشتگان در مقابلش به سجده افتادند. در حقیقت به دستور خدا گردن نهادند بجز شیطان ملعون. تا اینجا انسان با بدن خاکی وارد بهشت شده است. و در معاد نیز با بدن خاکی وارد بهشت خواهد شد. آدم و حوا در بهشت از میوه ها و نعمتهای بیشمار خدا بهره مند بودند و در کنار هم بودند. پس در قیامت نیز زوج ها در کنار هم از نعمتهای خدا بهره مند خواهند بود مانند آنچه در زمین است. آدم و حوا پس از مکر شیطان از آن میوه ممنوعه خوردند و آن حالی را پیدا کردند که در زمین پس از خوردن میوه و غیره پیدا می کنند. شروع به دفع نمودند. در بهشت پس از تناول نعمت ها هیچ گونه زوائدی و دفعی وجود ندارد. یعنی خالص نعمتهای زمینی در بهشت وجود دارد و هیچ رنجی و دردی از خوردن آن بوجود نخواهد آمد. نعمت ها در بهشت ابدی است و پایان ناپذیر. نعمت ها در بهشت در دسترس و بدون رنج می باشد. در بهشت مکر شیطان وجود ندارد. نفس پلیدی وجود ندارد. بالاتر از اینها بهشتیان از خدا خشنود و خدا از آنها خشنود است. در بهشت گناه و جنگ و جدال وجود ندارد. در بهشت آنچه بیان می شودسلام است و یاد خدا. البته مقربان خدا بالاترین جایگاه را دارند.
به کسانی که ایمان آورده، و کارهای شایسته انجام دادهاند، بشارت ده که باغهایی از بهشت برای آنهاست که نهرها از زیر درختانش جاریست. هر زمان که میوهای از آن، به آنان داده شود، میگویند: «این همان است که قبلا به ما روزی داده شده بود.(ولی اینها چقدر از آنها بهتر و عالیتر است.)» و میوههایی که برای آنها آورده میشود، همه (از نظر خوبی و زیبایی) یکسانند. و برای آنان همسرانی پاک و پاکیزه است، و جاودانه در آن خواهند بود. (بقره / ۲۵)
بگو: «آیا شما را از چیزی آگاه کنم که از این (سرمایههای مادی)، بهتر است؟» برای کسانی که پرهیزگاری پیشه کردهاند، (و از این سرمایهها، در راه مشروع و حق و عدالت، استفاده میکنند،) در نزد پروردگارشان (در جهان دیگر)، باغهایی است که نهرها از پای درختانش میگذرد؛ همیشه در آن خواهند بود؛ و همسرانی پاکیزه، و خشنودی خداوند (نصیب آنهاست). و خدا به (امور) بندگان، بیناست.(آل عمران / ۱۵)
گفتار (و دعای) آنها در بهشت این است که: «خداوندا، منزهی تو!» و تحیت آنها در آنجا: سلام؛ و آخرین سخنشان این است که: «حمد، مخصوص پروردگار عالمیان است!»(یونس / ۱۰)
باغهایی از بهشت جاویدان است که همگی وارد آن میشوند؛ نهرها از زیر درختانش میگذرد؛ هر چه بخواهند در آنجا هست؛ خداوند پرهیزگاران را چنین پاداش میدهد!(نحل / ۳۱)
آنها کسانی هستند که بهشت جاودان برای آنان است؛ باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختان و قصرهایش جاری است؛ در آنجا با دستبندهایی از طلا آراسته میشوند؛ و لباسهایی (فاخر) به رنگ سبز، از حریر نازک و ضخیم، دربر میکنند؛ در حالی که بر تختها تکیه کردهاند. چه پاداش خوبی، و چه جمع نیکویی!(کهف / ۳۱)
خداوند کسانی را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند، در باغهایی از بهشت وارد میکند که از زیر درختانش نهرها جاری است؛ آنان با دستبندهایی از طلا و مروارید زینت میشوند؛ و در آنجا لباسهایشان از حریر است. (حج / ۲۳)
(به آنها خطاب میشود:) شما و همسرانتان در نهایت شادمانی وارد بهشت شوید!(زخرف / ۷۰)
(این در حالی است که) ظرفها(ی غذا) و جامهای طلائی (شراب طهور) را گرداگرد آنها میگردانند؛ و در آن (بهشت) آنچه دلها میخواهد و چشمها از آن لذت میبرد موجود است؛ و شما همیشه در آن خواهید ماند! (زخرف / ۷۱)
توصیف بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده، چنین است: در آن نهرهایی از آب صاف و خالص که بدبو نشده، و نهرهایی از شیر که طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهایی از شراب (طهور) که مایه لذت نوشندگان است، و نهرهایی از عسل مصفاست، و برای آنها در آن از همه انواع میوهها وجود دارد؛ و (از همه بالاتر) آمرزشی است از سوی پروردگارشان! آیا اینها همانند کسانی هستند که همیشه در آتش دوزخند و از آب جوشان نوشانده میشوند که اندرونشان را از هم متلاشی میکند؟!(محمد / ۱۵)
آنها در بهشت جامهای پر از شراب طهور را که نه بیهودهگویی در آن است و نه گناه، از یکدیگر میگیرند!(طور ۲۳)
در آن باغهای بهشتی زنانی هستند که جز به همسران خود عشق نمیورزند؛ و هیچ انس و جن پیش از اینها با آنان تماس نگرفته است.(رحمن / ۵۶)
نعمت های حلال نعمتهایی هستند که پاک هستند و دور از پلیدی هستند. این نعمتها برای انسان آفریده شده و استفاده از آن برای هر انسانی آزاد است. استفاده از حلال بودن نعمتهای ذکر شده توسط خدا برای همه مذاهب می باشد. حرام کردن حلال خدا در قرآن کریم نکوهیده شده است.
نعمتهای حلال دنیا در بهشت وجود دارد البته خالص آنها یعنی اینکه استفاده از آنها هیچ المی و دردی را برای انسان در پی نخواهد داشت.
شکر و سپاس خداوند از برخورداری از این نعمتها توسط انسانها نشانه قدرشناسی اوست.
خدا را سپاس می گوییم که زمین را محل امن و آسایش ما قرارداد و آسمان را سقفی و حائلی در برابر آسیبها قرارداد. خداوندا! نعمتهای پاکیزه و حلالت را از ما دریغ مدار!
امروز چیزهای پاکیزه برای شما حلال شده؛ و (همچنین) طعام اهل کتاب، برای شما حلال است؛ و طعام شما برای آنها حلال؛ و (نیز) آنان پاکدامن از مسلمانان، و آنان پاکدامن از اهل کتاب، حلالند؛ هنگامی که مهر آنها را بپردازید و پاکدامن باشید؛ نه زناکار، و نه دوست پنهانی و نامشروع گیرید. و کسی که انکار کند آنچه را باید به آن ایمان بیاورد، اعمال او تباه میگردد؛ و در سرای دیگر، از زیانکاران خواهد بود. (مائده / ۵)
ای کسانی که ایمان آوردهاید! چیزهای پاکیزه را که خداوند برای شما حلال کرده است، حرام نکنید! و از حد، تجاوز ننمایید! زیرا خداوند متجاوزان را دوست نمیدارد. (مائده / ۸۷)
بگو: «چه کسی زینتهای الهی را که برای بندگان خود آفریده، و روزیهای پاکیزه را حرام کرده است؟!» بگو: «اینها در زندگی دنیا، برای کسانی است که ایمان آوردهاند؛ (اگر چه دیگران نیز با آنها مشارکت دارند؛ ولی) در قیامت، خالص (برای مؤمنان) خواهد بود.» این گونه آیات (خود) را برای کسانی که آگاهند، شرح میدهیم! (اعراف /۳۲)
پس، از آنچه خدا روزیتان کرده است، حلال و پاکیزه بخورید؛ و شکر نعمت خدا را بجا آورید اگر او را میپرستید! (نحل / ۱۱۴)
خداوند کسی است که زمین را برای شما جایگاه امن و آرامش قرار داد و آسمان را همچون سقفی (بالای سرتان)؛ و شما را صورتگری کرد، و صورتتان را نیکو آفرید؛ و از چیزهایی پاکیزه به شما روزی داد؛ این است خداوند پروردگار شما! جاوید و پربرکت است خداوندی که پروردگار عالمیان است! (غافر / ۶۴)
زمان قیامت مشخص نیست. بعضی ها تفسیر می کنند که در زمان قیامت مردها رفتار و پوشش زنان را تقلید می کنند. باطل به جای حق را می گیرد وغیره. که این جای تعمل دارد. آیا همه اینگونه خواهند بود؟ یا برخی بعضی موارد را مرتکب می شوند و برخی موارد دیگر را. مثلا در یک منطقه مرد ها رفتار زنانه دارند و برخی مناطق عدالت وجود ندارد و برخی مناطق جنگ می شود. کلا بجز کشورهای کمی این موضوع رایج است. در قرآن گفته شده است هیچ کس زمان وقوع آن را نمی داند. کلا لزومی ندارد زمان آنرا بدانیم. مرگ هر کس شروع قیامت اوست و شروع حسابرسی از او. پس چه اهمیتی دارد قیامت کی است.
مردم از تو درباره (زمان قیام) قیامت سؤال میکنند، بگو: «علم آن تنها نزد خداست!» و چه میدانی شاید قیامت نزدیک باشد! (احزاب / ۶۳)
درباره قیامت از تو سؤال میکنند، کی فرامیرسد؟! بگو: «علمش فقط نزد پروردگار من است؛ و هیچکس جز او (نمیتواند) وقت آن را آشکار سازد؛ (اما قیام قیامت، حتی) در آسمانها و زمین، سنگین (و بسیار پر اهمیت) است؛ و جز بطور ناگهانی، به سراغ شما نمیآید!» (باز) از تو سؤال میکنند، چنان که گویی تو از زمان وقوع آن باخبری! بگو: «علمش تنها نزد خداست؛ ولی بیشتر مردم نمیدانند.» (اعراف / ۱۸۷)
خدا برای هر کسی و حتی هر قومی مدت زمان معینی را برای زندگی تعیین نموده است. هیچ تاخیری در مرگ کسی وجود ندارد. زمان مرگ قبلا تعیین شده است. هر کس در طول عمر خود یا درستکار است یا گناهکار و یا ترکیبی از این دو. یعنی ممکن است ابتدا درستکار باشد و سپس بکلی از ایمان خود برگردد و یا بلعکس. آنهایی رستگارند و خوشبختند که در زمان مرگ درستکار باشند. هیچ تضمینی نیست که مرگ کسی که گناهکار است همان حال سر نرسد. این عدم معلوم بودن زمان مرگ نشانه این است که این دنیا ارزش پایبندی را ندارد. از نظر من مرگ را نمی توان به تاخیر انداخت حتی با دعا کردن. ولی می توان از خدا خواست که در زمان مرگ از گناهان پاک بوده باشیم.
زمان عذاب نیز بستگی به اعمال ما دارد و با ترک گناه و توبه از بین می رود
و اگر خداوند مردم را بخاطر ظلمشان مجازات میکرد، جنبندهای را بر پشت زمین باقی نمیگذارد؛ ولی آنها را تا زمان معینی به تأخیر میاندازد. و هنگامی که اجلشان فرا رسد، نه ساعتی تأخیر میکنند، و نه ساعتی پیشی میگیرند. (نحل / ۶۱)
برای هر قوم و جمعیتی، زمان و سرآمد (معینی) است؛ و هنگامی که سرآمد آنها فرا رسد، نه ساعتی از آن تأخیر میکنند، و نه بر آن پیشی میگیرند. (اعراف / ۳۴)
بگو: «من (حتی) برای خودم زیان و سودی را مالک نیستم، (تا چه رسد برای شما!) مگر آنچه خدا بخواهد. (این مقدار میدانم که) برای هر قوم و ملتی، سرآمدی است؛ هنگامی که اجل آنها فرا رسد، (و فرمان مجازات یا مرگشان صادر شود،) نه ساعتی تأخیر میکنند، و نه پیشی میگیرند! (یونس / ۴۹)
خداوند هرگز مرگ کسی را هنگامی که اجلش فرا رسد به تأخیر نمیاندازد، و خداوند به آنچه انجام میدهید آگاه است.(منافقون / ۱۱)
خداوند روزی را برای هر کس شایسته بداند عطا می کند. ولی آنچه مهم است اینست که روزی چه برای ثروتمند و چه برای فقیر گذراست. فقرا ممکن است ثروتمند شوند. یک ثروتمند هم می تواند فقیر شود. یک فقیر ممکن است در همین حالت فقر بمیرد. یک ثروتمند نیز ممکن است تا آخر ثروتمند بماند.ولی نمی توان گفت که فلانی به خدا ایمان ندارد و جهنمی است. و نمی توانی این ادعا را بکنی خدا وجود ندارد و استدلال کند زیرا اگر خدا وجود داشت من فقیرم نبودم یا فقیر نمیشدم.
اگر روزی را گذرا بدانیم و چه در فقر و چه در حالت دارائی این را بدانیم که فقط اعمال و رفتار ما میزان سنجش است چه بسا خود باعث کاهش فاصله فقر و دارائی خواهد شد.
زندگی پر از جذابیت و رنگا رنگ است. و چنانچه در آن غرق شوی آن روز خدا را از یاد بردی. خدایی که آفریننده آن است. و دچار خسران است کسی که در این حالت از دنیا برود.
خدا روزی را برای هر کس بخواهد (و شایسته بداند) وسیع، برای هر کس بخواهد (و مصلحت بداند،) تنگ قرارمیدهد؛ ولی آنها [= کافران] به زندگی دنیا، شاد (و خوشحال) شدند؛ در حالی که زندگی دنیا در برابر آخرت، متاع ناچیزی است! (رعد / ۲۶)
آن کس که (تنها) زندگی زودگذر (دنیا) را میطلبد، آن مقدار از آن را که بخواهیم -و به هر کس اراده کنیم- میدهیم؛ سپس دوزخ را برای او قرار خواهیم داد، که در آتش سوزانش میسوزد در حالی که نکوهیده و رانده (درگاه خدا) است. (اسرا / ۱۸)
این زندگی دنیا چیزی جز سرگرمی و بازی نیست؛ و زندگی واقعی سرای آخرت است، اگر میدانستند!(عنکبوت / ۶۴)
بدانید زندگی دنیا تنها بازی و سرگرمی و تجمل پرستی و فخرفروشی در میان شما و افزون طلبی در اموال و فرزندان است، همانند بارانی که محصولش کشاورزان را در شگفتی فرو میبرد، سپس خشک میشود بگونهای که آن را زردرنگ میبینی؛ سپس تبدیل به کاه میشود! و در آخرت، عذاب شدید است یا مغفرت و رضای الهی؛ و (به هر حال) زندگی دنیا چیزی جز متاع فریب نیست! (حدید /۲۰)
تکبر و غرور از ویژگیهای ناپسندیده یک انسان می باشد. خداوند در قرآن در چندین آیه آنرا مذمت می نماید. انسان خود را در مواقعی قدرتمند می داند. فکر می کند کسی در برابر او نمی تواند بایستد. ولی فراموش کرده همین انسان در برابر یک حادثه جزئی آسیب پذیر است. او فرآموش کرده زیرا خدا را نادیده گرفت دچار تکبر شد. کسی که همه آنچه را که دارد را از نعمتهای خدا بداند هیچ وقت اینگونه با تکبر سخن نمی گوید. بعضیها میگویند انسان صاحب تکنولوژی است. فضا را کشف می کند. به کرات دیگر می رود. توانایی تخریب اجسام بسیار بزرگ را دارد و غیره.... . با توجه به همین ویژگیها به خدا بی ایمان می شود و وجود او را تکذیب می کند. از طریق این تکنولوژیها توجه اش به خدا کم و کمتر می شود و به دنیای مادی دل می بندد تا کاملا از خدا غافل شود. این خود ناشی از تکبر و خودبینی و عادت به مادیات است. در حالیکه نمی داند یا فراموش کرده که تکنولوژیها بر اساس علم و دانش بوجود آمده اند. علمی را که فقط انسان آنرا کشف می کند در حالیکه خدا آنرا آفریده است.
این بخاطر آن است که برای آنچه از دست دادهاید تأسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید؛ و خداوند هیچ متکبر فخرفروشی را دوست ندارد! (الحدید/۲۳)
(پسرم!) با بیاعتنایی از مردم روی مگردان، و مغرورانه بر زمین راه مرو که خداوند هیچ متکبر مغروری را دوست ندارد.(لقمان / ۱۸)
اهم خصوصیات مومنان در 9 آیه اول سوره مومنون آمده است:
مؤمنان رستگار شدند؛
آنها که در نمازشان خشوع دارند؛
و آنها که از لغو و بیهودگی رویگردانند؛
و آنها که زکات را انجام میدهند؛
و آنها که دامان خود را (از آلودهشدن به بیعفتی) حفظ میکنند؛
تنها آمیزش جنسی با همسران و کنیزانشان دارند، که در بهرهگیری از آنان ملامت نمیشوند؛
و کسانی که غیر از این طریق را طلب کنند، تجاوزگرند!
و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت میکنند؛
و آنها که بر نمازهایشان مواظبت مینمایند؛
و سپس پاداش آنها به اینصورت آمده است:
(آری،) آنها وارثانند!
(وارثانی) که بهشت برین را ارث میبرند، و جاودانه در آن خواهند ماند!
پس از این نکات به آفرینش انسان تا قیامت اشاره دارد:
و ما انسان را از عصارهای از گل آفریدیم؛
سپس او را نطفهای در قرارگاه مطمئن [= رحم] قرار دادیم؛
سپس نطفه را بصورت علقه [= خون بسته]، و علقه را بصورت مضغه [= چیزی شبیه گوشت جویده شده]، و مضغه را بصورت استخوانهایی درآوردیم؛ و بر استخوانها گوشت پوشاندیم؛ سپس آن را آفرینش تازهای دادیم؛ پس بزرگ است خدایی که بهترین آفرینندگان است!
سپس شما بعد از آن میمیرید؛
سپس در روز قیامت برانگیخته میشوید!
پنج چیز را پیش از پنج چیز غنیمت بدار
(1)جوانی را قبل از پیری
(2)ثروتمندی را قبل از فقر
(3)آسودگی قبل از مشغله
(4)سلامتی قبل از بیماری
(5)زندگی پیش از مرگ
کسی که زبانش را حفظ کند خدا عیب او را می پوشاند. (امام علی «ع»)
حضرت علی (ع):
خردمند به کار خویش تکیه میکند و نادان به آرزوی خویش.
منتسکیو:
انسان همچون رودخانه است ؛ هر چه عمیق تر باشد ، آرام تر و متواضع تر است.
ارسطو:
عاقل آنچه را که می داند ، نمی گوید ؛ ولی آنچه را که می گوید ، می داند.
کنفسیوس:
به جای آنکه به تاریکی لعنت بفرستید ، یک شمع روشن کنید.
امام علی (ع):
ارزش تو به ادب توست،پس آنرا با بردباری آراسته کن.
برترین بی نیازی رهاکردن آرزوهاست
قضاوت مبتنی بدگمانی عادلانه نیست.
سلامت تن از کمی حسادت است.
آزمند در بند ذلت و خواری است.
اطمینان کردن به کسی قبل از آزمودن او,کار مردم ناتوان است.
مناجات نامه
خواجه عبدالله انصاری
ای عزیز عمر را به نادانی به آخر مرسان، بیاموز و بیاموزان.
علم اگرچه دور باشد، بطلب، کم گوی و کم خور و کم خفت باش.
در سختی ها صبر پیشه گیر. بر شکسته و بر ریخته و بر گذشته افسوس مخور.
در سخن صواب اندیش باش. کس را به افراط مگوی و مستای، اگرچه به زیان افتد.
از برای اندک چیزی خود را بی قدر مکن.
اگر صلح بر مراد نرود، آماده ی جنگ باش.
کار که به صلح بر نیاید، دیوانگی در او بباید.
بر اندک خود قانع مباش.
حرمت را به از مال دان.
از آموختن علم و پیشه عار مدار.
جمع مال را اقبال دان و خرج ناکردنش را ادبار.
اگر:
1- اگر خدا کفیل رزق است *******************غصه چرا
2-اگر رزق تقسیم شده است*****************حرص چرا
3-اگر دنیا فریبنده است *******************اعتماد به ان چرا
4-اگر بهشت حق است******************تظاهر به ایمان چرا
5-اگر جهنم حق است******************این همه نا حق کردن چرا
6-اگر حساب حق است****************جمع مال حرام چرا
7-اگر قیامتی است*****************خیانت به مردم چرا
8-اگر دشمن انسان شیطان است********پیروی از او چرا
مدیر اجرائی اسبق در شرکت کوکاکولا
هیچوقت از ریسک کردن نهراسیم.
چرا که به ما این فرصت را خواهد داد
تا شجاعت را یاد بگیریم
فرض کنید زندگی همچون یک بازی است. قاعده این بازی چنین است که بایستی پنج توپ را در آن واحد در هوا نگهدارید و مانع افتادنشان بر زمین شوید...
جنس یکی از آن توپها از لاستیک بوده و باقی آنها شیشهای هستند. پر واضح است که در صورت افتادن توپ لاستیکی بر روی زمین، دوباره نوسان کرده و بالا خواهد آمد، اما چهار توپ شیشه ای، به محض برخورد، کاملا شکسته و خرد میشوند.
او در ادامه میگوید: " آن چهار توپ شیشهای عبارتند از خانواده ، سلامتی، دوستان و روح خودتان و توپ لاستیکی همان کارتان است "
در خلال ساعات رسمی روز ، با کارایی وافر به کارتان مشغول شوید و بموقع محل کارتان را ترک کنید. برای خانواده و دوستانتان نیز وقت کافی بگذارید و استراحت کامل و مکفی داشته باشید.
سریعترین راه برای دریافت عشق ، بخشیدن آن است
دانش بشر تا کنون نتوانسته وجود روح را توجیه کند. اصولا چیزی که ماده است نمی تواند غیر ماده را مشاهده و اندازه گیری کند. مگر اینکه غیر ماده خاصیت مادی داشته باشد یا بر ماده تاثیر گذارد.
و از تو درباره «روح» سؤال میکنند، بگو: «روح از فرمان پروردگار من است(بی واسطه جسم و با فرمان خدا به جسم تعلق می گیرد)؛ و جز اندکی از دانش، به شما داده نشده است (به حقیقت آن پی نخواهید برد)!» (الإسراء/85)
روح انسان از روح خداست. روحی که خدا در بشر دمید باعث شد تا فرشتگان به او سجده کنند.
سپس (اندام) او را موزون ساخت و از روح خویش در وی دمید؛ و برای شما گوش و چشمها و دلها قرار داد؛ اما کمتر شکر نعمتهای او را بجا میآورید! (سجده / 9)
به غیر از حضرت آدم، دمیدن روح را خدا برای حضرت عیسی نیز تکرار میکند و از آن یاد می نماید.
و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما را از روح خود در آن دمیدیم؛ او کلمات پروردگار و کتابهایش را تصدیق کرد و از مطیعان فرمان خدا بود! (التحریم /12)
روح انسان بخشی از خداست. وجود روح انسان با وجود خدا در ارتباط تنگاتنگ می باشد.
انسان با بدن مادی در قیامت برانگیخته می شود. ولی نمی توان گفت با همین بدن اکولوژیکی برانگیخته خواهد شد یا نه؟ زیرا مرگی در قیامت وجود ندارد.
و اینکه رستاخیز آمدنی است.و شکی در آن نیست. و خداوند تمام کسانی را که در قبرها هستند زنده میکند. (حج / ۷)
در آن روز همه از خدا اطاعت خواهند کرد و گوش به فرمان او هستند. همه سرافکنده . سر به زیر هستند. هیچ کس به فکر کس دیگر نیست. و قیامت در روی زمین اتفاق می افتد.
فرمود: «در آن [= زمین] زنده میشوید؛ و در آن میمیرید؛ و (در رستاخیز) از آن خارج خواهید شد.» (الأعراف/25)
در آن روز، همه از دعوت کننده الهی پیروی نموده، و قدرت بر مخالفت او نخواهند داشت (و همگی از قبرها برمیخیزند)؛ و همه صداها در برابر (عظمت) خداوند رحمان، خاضع میشود؛ و جز صدای آهسته چیزی نمیشنوی! (طه / ۱۰۸)
آنان در حالی که چشمهایشان از شدت وحشت به زیر افتاده، همچون ملخهای پراکنده از قبرها خارج میشوند، (قمر / ۱۷)
روزی که زمین به سرعت از روی آنها شکافته میشود و (از قبرها) خارج میگردند؛ و این جمع کردن برای ما آسان است! (ق / ۷)فَالْیَوْمَ نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ لِتَکُونَ لِمَنْ خَلْفَکَ آیَةً وَإِنَّ
کَثِیراً مِنَ النَّاسِ عَنْ آیَاتِنَا لَغَافِلُونَ [یونس92]
*هنگامی که فرانسوا میتران در سال 1981م زمام امور فرانسه را بر عهده گرفت،از
مصر تقاضا شد تا جسد مومیایی شده فرعون برای برخی آزمایشها و
تحقیقات از مصر به
فرانسه منتقل شود . *
**
*هنگامی که هواپیمای حامل بزرگترین طاغوت تاریخ در فرانسه به زمیننشست،بسیاری
از مسئولین کشور فرانسه و از جمله رئیس دولت و وزرایش در فرودگاه حاضر شده و از
جسد طاغوت استقبال کردند
خدا در موارد بسیاری درقرآن کریم شکر گذاری را تاکیده و سفارش کرده است. در نتیجه شکر خدا اهمیت زیادی برای کسانی که به خدا ایمان آورده اند دارد.
وَمِنْ رَحْمَتِهِ جَعَلَ لَکُمُ اللَّیلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْکُنُوا فِیهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ(القصص/73)
و از رحمت اوست که برای شما شب و روز قرار داد تا هم در آن آرامش داشته باشید و هم برای بهرهگیری از فضل خدا تلاش کنید، و شاید شکر نعمت او را بجا آورید!
اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیلَ لِتَسْکُنُوا فِیهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یشْکُرُونَ(غافر/61)
خداوند کسی است که شب را برای شما آفرید تا در آن بیاسایید، و روز را روشنیبخش قرار داد؛ خداوند نسبت به مردم صاحب فضل و کرم است؛ ولی بیشتر مردم شکرگزاری نمیکنند!
در چند جای قرآن آمده است که شیطان اعمال بد را به نظر زیبا جلوه می نمایاند تا آن عمل صورت پذیرد و چند بار انجام گیرد:
وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَدْ تَبَینَ لَکُمْ مِنْ مَسَاکِنِهِمْ وَزَینَ لَهُمُ الشَّیطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ وَکَانُوا مُسْتَبْصِرِینَ
ما طایفه «عاد» و «ثمود» را نیز (هلاک کردیم)، و مساکن (ویران شده) آنان برای شما آشکار است؛ شیطان اعمالشان را برای آنان آراسته بود، از این رو آنان را از راه (خدا) بازداشت در حالی که بینا بودند. عنکبوت و 29
وَجَدْتُهَا وَقَوْمَهَا یسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَزَینَ لَهُمُ الشَّیطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ فَهُمْ لَا یهْتَدُونَ
او و قومش را دیدم که برای غیر خدا -خورشید- سجده میکنند؛ و شیطان اعمالشان را در نظرشان جلوه داده، و آنها را از راه بازداشته؛ و از این رو هدایت نمیشوند!» نمل و 27
برزخ چیست و ارتباط آن با این دنیا و آخرت چیست؟
برزخ را می توان یک نوع حالت تشویش و سرگردانی و عدم اطمینان بیان کرد. اینکه انسان به اعمال خود فکر می کند در حالیکه کاری در جهت جبران آن نمی تواند انجام دهد. نمی داند لطف خدا شامل حالش خواهد شد یا نه. مثل کابوسی است که در خواب می بینیم. اذیتمان می کند و نمی توانیم در جهت رفع برآییم. فقط تو ذهنمان می آید باید اوون کار رو بکنم تا راحت شوم. در حالی که کاری از دستت ساخته نیست. تا اینکه بیدار شوی و ببینی همه اش خواب بود. ولی برزخ تفاوتی که دارد اینست که وقتی بیدار شوی باید منتظر عاقبت اعمالت شوی.
آیا شکر نعمت های الهی برای رسیدن به بهشت است ؟ در آخرت بهشتی یا جهنمی بودن بر اساس اعمال و کردار و نیات معلوم می شود. شکر خدا فقط قدردانی انسان از نعمت های الهی است و باعث زیاد شدن نعمت می گردد و عملی برای بهشتی شدن نیست. عدم شکر نعمات باعث کم شدن نعمت مانند خشکسالی و غیره می شود.
ستایش و نیایش خدا نشانه بندگی انسان است. نشانه هیچی انسان در برابر بیکران خدا است.
پس انسان واجب است هم سپاس و هم ستایش خدا گوید و چشم داشتی از بهشت و پاداش اخروی در برابر آن نداشته باشد.
آیا وجود خدا با طرح تکامل تدریجی منافات دارد؟
از لحاظ شواهد علمی تکامل موجودات تا حدی اثبات شده است. هر چند در مورد انسان هنوز این تکامل کاملا ثابت نشده است. در حال حاضر قدمت انسان مشابه انسان کنونی تا ۴ میلیون سال می رسد یعنی تکامل انسان از میمون هنوز اثبات نشده است.
سئوال اینست افرینش خدا مگر فقط یکدفعه ای است؟ ایجاد شرایط مناسب برای رشد و تکامل نیاز به اراده خدا نیز دارد. مگر تکامل فقط از زمانی که زمین ایجاد شد شروع گردید. ایجاد کهکشانها و انفجار بزرگ اینها جزو تکامل نیستد؟ اگر ایجاد ماده نبود تکامل موجودات می توانست رخ دهد؟
در ثانی هنوز شواهد علمی کامل نشده است.
سئوال اینست: آیا در جامعه ای که گناه باشد حتما بلایای طبیعی مثلا زلزله بر سرشان نازل می شود؟
شواهد:شکر خدا نعمتت افزون کند
بار الها! از آفرینش اقیانوسها؛ دریاها و رودهای خروشان تو را شکر می گوییم.
از ماهیهانی که در آن برای ما روزی می رسانی تو را شکر می گوییم.
از آفرینش آسمان و ستاره ها و ماه و خورشید که در آن قرار دادی و نور و گرما به ما می بخشد تو را شکر می گوییم.
از بارانی که از ابرها به ما می رسانی تو را شکر می گوییم.
از زمینهای حاصلخیز و جنگلهای سرسبز و میوه های رنگارنگ که از آن به ما بخشیده ای تو را شکر می گوییم.
از اینکه زمین را محلی برای آسایش ما قرار دادی تو را شکر می گوییم.
از همه غذاهای رنگین که از زمین برای ما مهیا ساخته ای تو را شکر می گوییم.
از آفرینش جانداران و پرندگان تو را شکر می گوییم.
بار الها! تقاضا های ما زیاد است ولی شکر و سپاس ما اندک. هر چه سپاس تو گوییم باز هم کم است. سپاس و نیایش و سجود مخصوص توست.